عسل گون گزانگبین کاملا طبیعی یک کیلو

عسل طبیعی درجه یک بسیار خوش عطر و خوش طعم با پرولین سه برابر حد استاندارد ملی (پرولین اسیدهای آمینه موجود در گرده و شهد گل و گیاهی است که زنبور از آنها استفاده کرده) و دیاستازی بیش از دو برابر استاندارد و ساکاروز 3. گزارش آزمون این عسل در تصاویر محصول پیوست شده است. توضیحات بیشتر درباره این دو فاکتور مهم عسل را در قسمت سایر توضیحات مشاهده کنید.

 پرولین (Proline) یکی از مهمترین پارامتر‌های تشخیص طبیعی بودن عسل در آزمایشگاه است. به طوری که طبق استاندارد بین المللی کدکس بعد از نسبت فروکتوز به گلوکز، میزان پرولین دومین پارامتر کیفی مهم در شناسایی کیفیت عسل بشمار می‌ٰرود. پرولین در واقع نوعی اسید آمینه است ( واحد‌های سازنده‌ی پروتئین‌ها) که هم در گیاهان مختلف و هم در بدن انسان ساخته می‌شود و وظایف مهمی به عهده دارد. جود پرولین در عسل از آن جهت اهمیت دارد که پرولین به صورت آزمایشگاهی قابل ساختن نیست و وجود آن در عسل ضمن اینکه گواه تولید عسل توسط زنبور است نشان می‌دهد که زنبور از منشاء گیاهی که سرشار از پرولین است تغذیه کرده است نه تغذیه‌های مصنوعی مثل آب شکر یا شربت گلوکز و … خواص پرولین برای بدن: کمک به بهبود زخم‌ها و ترمیم پوست از سلامت سیستم گوارشی پشتیبانی می‌کند به جلوگیری از درد مفاصل کمک می‌کند از سیستم قلب و عروقی پشتیبانی می‌کند به یک متابولیسم سالم کمک می‌کند و با التهاب‌ها مبارزه می‌کند آنزیم دیاستاز (آمیلاز ) آنزیم ها پروتئین‌هایی با ساختار پیچیده هستند که باعث تسریع یک واکنش شیمیایی در بدن می‌شوند و باعث می‌شوند برخی از مواد به مواد ساده‌تری که جذب آن برای انسان و سایر موجودات آسانتر است تبدیل شوند. دیاستاز، آنزیم هضم کننده‌ای است که وظیفه‌ی آن تجزیه نشاسته (کربوهیدرات‌های بزرگ) به قند‌های ساده‌ای است که بدن ما قادر به هضم آنها است. بدن انسان به مقادیر بالایی از دیاستاز نیاز دارد، چرا که عمده رژیم غذایی ما را کربوهیدرات‌های نشاسته مانند برنج، سیب زمینی، گندم و … تشکیل می‌دهند. 1. بسیاری از تولید کنندگان عسل آن را برای پاستوریزه کردن و کاهش رطوبت حرارت می‌دهند، این حرارت اگر میزان آن بیشتر از 60 درجه سانتی‌گراد باشد به بیشتر آنزیم های عسل آسیب می‌رساند و باعث کاهش فعالیت آن‌ها می‌شود. بنابراین اگر فعالیت دیاستاز کمتر از 8 واحد باشد به احتمال زیاد به این معنی است که عسل بیش از حد گرم شده است و آنزیم های مفید خود را از دست داده است. همچنین سطح دیاستاز عسل به مرور زمان کاهش می‌یابد. بنابراین دیاستاز بالاتر از 8 نشان دهنده‌ی این است که عسل تازه است. برخی از زنبوداران، زنبورهای عسل را با شکر تغذیه می‌کنند تا عسل بیشتری در مدت زمان کمتری تولید کنند. چون در این حالت زنبور نیاز نیست تا کیلومتر‌ها (گاهی تا 6 کیلومتر) پرواز کند و شهد را به کندو بیاورد. با این حال تحقیقات نشان می‌دهد که عسل تولید شده به این روش سطح دیاستاز به نسبت پایین‌تری نسبت به عسل طبیعی دارد. سطح دیاستازی بالای 8 واحد نشان می‌دهد که این عسل توسط شهدی که از گل‌ها آورده شده است تولید شده است نه قند. زنبور عسل وقتی شهد را به کندو می آورد در طول راه، مقداری از آب شهد را جذب می کند و از طریق کلیه هایش این آب را دفع می کند با این کار، شهد، کمی غلیظ می شود. زنبور عسل هنگام حمل شهد به کندو عسل، یک کار دیگر هم روی شهد انجام می دهد و آن کار این است که از جدار عسلدان زنبور عسل، آنزیم هایی بسیار ارزشمند و دارویی به شهد اضافه می کند. آیا عسل طبیعی شکرک می‌زند؟ تمامی عسل‌های طبیعی، بعد از مدتی شکرک می‌زنند اما زمان شکرک زدن آنها بسته به نوع گیاهی که زنبور از شهد آن تغذیه کرده است می‌تواند از دو هفته تا دو سال متفاوت باشد. نکته مهم این است که با وجود اینکه عسل طبیعی شکرک می‌زند اما نمی‌توان گفت هر عسلی که شکرک می‌زند صدرصد طبیعی است، چرا که عسل تغذیه‌ای ( زنبور با شکر تغذیه شده است) هم شکرک می‌زند. در نتیجه شکرک زدن عسل نمی‌تواند معیار مناسبی برای تشخیص عسل طبیعی باشد. البته ممکن است زنبوردار از قبل عسل را حرارت داده باشد که در این حالت ممکن است عسل هرگز شکرک نزند و یا شکرک زدن آن به تعویق بیفتد. اما با این کار برخی از خواص عسل نیز از بین خواهد رفت.